با سلام و آروزی قبولی طاعات و عبادات و تبریک عید سعیدفطر خدمت همه عزیزان. در ادامه مباحث قبلی در خصوص دعا و اثرات آن که در پست های قبل ارائه کرده بودیم اینک می رسیم به بررسی بعضی از دعاهای صحیفه نورانی سجادیه ؛ما در دعای سی ویکم می خوانیم :

  "الهی برتنهاییم در پیشگاهت و تپیدن قلبم ازترست ولرزه اعضایم ازهیبتت  رحم کن، زیرا ای پرورگار من گناهانم مرا درعرصه رسوایی وخواری در پیشگاهت نشانده، پس اگرحرف نزنم کسی از جانب من سخن نمی گوید واگر از خود شفاعت کنم چنان نیستم که شفاعتم پذیرفته گردد.

 ما همچنین در دعای سی وسوم می خوانیم :

 " اگرتو مرا به خاطر عدالتت مجازات کنی، هلاک می شوم اما اگر تو رحمتت را بر من جاری سازی من جاودانه می شوم و بارگناهانم را که بر پشتم سنگینی کرده است، بردار ومرا یاری فرما از سنگینی بارگناهانی که بر زانوانم سنگینی می نماید واورا به زمین نزدیک می سازد رحمت خداوند برحضرت محمد(ص) وخاندان او باد. لطف ورحمتت را بر روحم به واسطه خطاهایی که بر نفسم روا داشته ام ارزانی داشته ای و اجازه دادی که رحمتت کوله بار گناهانم را دربر بگیرد. "

د) امتیاز چهارم این صحیفه آن است که خواننده به واسطه این ادعیه از خداوند می خواهد که او را به سوی انسان کامل شدن هدایت و از انجام کارهای شیطانی، بدخویی برحذر دارد و نیت و قلب را خالص و پاک سازد و این همان چیزی است که ما در بیستمین دعا می خوانیم :

" ایمانم را به کاملترین ایمان و یقینم را برترین یقین گردان و نیتم را به بهترین نیت ها منتهی ساز و کردارم را به بهترین کردارها تبدیل کن. بار خدایا بر محمد(ص) وآل محمد(ص) درود فرست . مرا از روشی پسندیده بهر ده که آن را با برنامه ای  دیگر عوض نکنم ومرا به طریق حق رهنمون کن، آن گونه که از آن روی نتابم و نیتی درست واستوار به من مرحمت کن، آنسان که از آن به تردید نیافتم.

بارخدایابرمحمد(ص ) و خاندانش درود فرست، درجه ومرتبه مرا نزد مردم بلند گردان مگر آن که مرا به همان اندازه نزد خودم پست گردانی و عزتی آشکار برایم ایجاد مکن مگرآنکه به همان اندازه در باطنم خاکسار سازی وهیچ نقصی بدون اینکه آن را کامل کنی ، به من عطانفرما . "

ه) پنجمین موضوعی که توصیه می شود، عدم وابستگی به انسانهای دیگر واینکه فرد خود را در نزد دیگران حقیر نکند وبه غیر ازخداوند به کسی دیگر توکل وتکیه نکند.

طمع نسبت به مالی که متعلق به دیگران است از بدترین صفاتی است که انسان می تواند داشته باشد واین همان موضوعی است که ما در دعای بیستم آن را   می خوانیم:

" پروردگارا مرا از وسوسه اینکه از کسی به غیر ازتوعذرخواهی کنم واز کسی به غیر ازتو احتیاجاتم را طلب نمایم وازاینکه درهنگام ترس ازغیر تو کمک بخواهم، برحذر دار.

پس به واسطه این خطاها من سزاوار این هستم که از سوی تو رها شوم یااز بخشش تو محروم شوم یااز سوی تو نادیده پنداشته شوم ."

همچنین در بیست وهشتمین دعا می خوانیم :

 " بارالها هر آینه باتمام وجود به تو روی آورم واز آن که نیازمند به عطای تو است روی گرداندم و درخواست خود رااز طرف آن که از فضل تو بی نیاز نیست گرداندم. که حاجت خواستن محتاج از محتاج ازسبکی مغز از گمراهی عقل است.

ادامه دارد....